Łuszczyca

Łuszczyca jest jedną z najczęstszych chorób skóry. Ze względu na przewlekły przebieg i liczne nawroty jest jednym z największych problemów lecznictwa dermatologicznego. Nieznany jest czynnik wywołujący łuszczycę, toteż leczy się wyłącznie objawy choroby, a nie jej przyczyny. Zwykle pierwszym objawem jest nieswędząca osutka, złożona z drobnych grudek pokrytych srebrzystymi łuskami. W późniejszym okresie grudki zlewają się w różnej wielkości ogniska, z których osypują się łuski. Łuszczyca najczęściej występuje na łokciach, kolanach, owłosionej skórze głowy i w okolicy krzyżowo-lędźwiowej. Wielkość wykwitów skórnych jest różna - od łebka szpilki do dużych plackowa-tych ognisk, obejmujących również paznokcie. Celem leczenia łuszczycy jest zmniejszenie nasilenia choroby lub osiągnięcie jak najdłuższych okresów remisji (przejściowego ustąpienia objawów choroby). Chodzi o to, aby doprowadzić do przejścia łuszczycy z postaci objawowej w skąpo-objawową lub utajoną. Ponieważ łuszczyca ma różnorodne postacie i różny przebieg, każdy chory wymaga indywidualnego potraktowania przez lekarza.